به گزارش جهان نيوز، منوچهر متکی، سخنگوی شورای وحدت با خبرگزاری مهر گفتگوی مفصلی داشته که بخش هایی از آن را در ادامه خواهید خواند:
*در انتخابات شوراها این احتمال وجود دارد که «شورای وحدت و ائتلاف» یک لیست مشترک ارائه دهند؛ در این مورد صحبت یا مذاکرهای انجام شده است؟
مذاکرهای صورت نگرفته است اما به صورت نانوشته، شواهد خبر از چنین آمادگی در طرفین به ما میدهد. شواهدی مبنی بر این علاقهمندی وجود دارد و چنانچه اراده عملی برای این کار ایجاد شود و پا پیش گذاشته شود، قاعدتاً میتوان آن را مورد بررسی قرار داد.
*میدانید که اگر این وحدت حاصل نشود، ارائه لیستهای دوگانه آن هم از سوی جریان انقلابی به نوعی بازی در زمین رقیب است الان هم که شما میگوئید اگر اراده عملی ایجاد شود تازه میتوان درباره آن بحث و بررسی کرد از سوی دیگر هنوز چتر وحدت به صورت کامل در انتخابات ریاست جمهوری باز نشده است، زمانی باقی نمانده و این نشان میدهد، آسیب شناسی دقیق از انتخابات گذشته صورت نگرفته است
نباید این نگاه را داشت که اگر با لیستهای مختلف وارد عرصه دو انتخابات سال ۱۴۰۰ شویم، پیروز خواهیم شد. نه! اگر قواعد یک کار سیاسی را مدنظر قرار ندهیم قاعدتاً دچار مشکل خواهیم شد. باور و آمادگی ما بر این است که به یک نامزد و همچنین فهرست واحد برسیم.
در حوزه ریاستجمهوری، امکانی که وجود دارد این است که اگر یک کاندیدای مشخص، یعنی آیت الله رئیسی وارد عرصه شود، کار برای همه آسان میشود، چرا که نوع نامزدهایی که احتمال حضور در صحنه را دارند، مستقیم یا غیرمستقیم، علنی یا نیمه علنی اعلام کردهاند که اگر آقای رئیسی بیاید کمک او خواهیم کرد و خودمان هم کاندیدا نخواهیم شد. بنابراین، این نامزد ظرفیت لازم را دارد، البته این ظرفیت را سال ۹۶ هم از خود نشان داد.
براین باورم، دو مدل ورود به انتخابات برای اصولگرایان، نیروهای ارزشی و انقلابی وجود دارد.
مدل سال ۹۲ که مدل بازنده و مدل سال ۹۶ که مدل پیروزی بود! اگرچه سال ۹۶ رأی نیاوردیم اما ۱۶ میلیون رأی عدد کمی نیست و مهمتر از آن، نشان دادن این نکته بود که میتوانیم یکی شویم و یک نامزد داشته باشیم و این درس خیلی خوبی بود. ما در سال ۹۲ یک انتخابات برنده شده را باختیم، اما در سال ۹۶ همه اذعان داشتند این وحدت، انسجام، وفاق، با هم بودن و با یک نامزد به میدان رفتن بسیار ارزشمند بود.
*شواهد حاکی از آن است که مدل سال ۹۲ مجدد اعمال و تکرار خواهد شد؛ فقط کافی است به صفهایی که برای ورود به پاستور کشیده شده نگاهی کرد. از سوی دیگر هم شواهد حاکی از آن است که آیت الله رئیسی قصد کاندیداتوری در انتخابات را ندارد با این اوصاف باید منتظر تکرار آرایش انتخاباتی سال ۹۲ در ۱۴۰۰ باشیم
نمیدانم شما بر اساس چه شواهدی میگوئید آقای رئیسی به انتخابات نمیآیند.
*شاهد، مواضعی است که از سوی نیروهای نزدیک به او مطرح شده است
شواهد به ما میگوید او به احتمال قوی در انتخابات حاضر خواهد شد. من فکر میکنم اگر این تعریف جامع از صحنه را داریم، همه باید کمک کنند تا آیت الله رئیسی کاندیدا شود. معتقدم این امر موجب میشود به سهولت و به راحتی به پیروزی برسیم.
*آقای دکتر! دو تحلیل پیرامون آیت الله رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ مطرح میشود، تحلیل اول بر کارآمدی او در قوه قضائیه تاکید دارد و نتیجه میگیرد این مدیریت در دستگاه قضا باید استمرار داشته باشد و تحلیل دوم بر حضور جدی آیت الله رئیسی در انتخابات تاکید میکند، سوال این است، با توجه به کارآمدی و تحولی که پس از حضور آقای رئیسی در دستگاه قضا ایجاد شده است، بهتر نیست همین مدیریت حفظ شود، بالاخره قوه قضائیه هم از جایگاه بسیار بالایی برخوردار است
کسانی که مخالف حضور آقای رئیسی هستند دو دستهاند. یک دسته کسانی که نامزد دیگری دارند و بر او اصرار دارند و دسته دوم، کسانی که میگویند آقای رئیسی در قوه قضائیه فعالیت خوبی داشته و حیف است که قوه قضائیه را رها و برای قوه مجریه اقدام کند.
پاسخ بنده برای این دسته از دلسوزان این است که قوه قضائیه به «دو سری» پرونده رسیدگی میکند، بیست درصد پروندهها مربوط به دعاوی بینالناس و هشتاد درصد پروندههای کلان که مربوط به اختلاسهای هزار میلیاردی است در این قوه رسیدگی میشود. نکته ظریفی که در این مورد وجود دارد این است که اگر رد این پروندههای کلان و مشمئزکننده اقتصادی را بگیرید، میبینید که مستقیماً یا با نقطهچین به دولت وصل میشوند.
سازمان خصوصیسازی یکی از جاهایی است که به شکل بسیار بدی در این اختلاسها ورود پیدا کرده است، همچنین از بدنه سیستم بانکداری، موارد متعددی را در اختلاسها و برداشت پولهای غیرقانونی دیدهایم، حتی برخی فرار کردند. در برخی موارد دیگر هم شاهد هستیم که پرونده، ریشه در ردههای مدیریتی وزارتخانهها داشته است.
بنابراین، دولت به نوعی یک پای این قبیل پروندهها است و اگر دولتی پاکدست، تلاشگر، ضد فساد، عدالتخواه، با مدیریت، با کفایت، معتقد به درونزایی و دروننگری، با ایمان و سایر ویژگیهایی که مقام معظم رهبری برشمردند شکل بگیرد، جایی برای این پروندهها باقی نمیماند و این نوع از پروندهها در قوه قضائیه افت پیدا خواهد کرد. در مجموع با وجود اینکه شواهد مبنی بر حضور آقای رئیسی است، اما ما هم باید در راستای حضور او تلاش کنیم.
*نامه، دیدار یا تحرکی برای حضور آیت الله رئیسی در انتخابات انجام دادهاید؟
بله. نامهای نوشتهایم.
*نامه را چه زمانی ارسال کردهاید؟
اخیراً- حدود سه هفته پیش.
*نامه از طرف آیتالله موحدی کرمانی برای آقای رئیسی نوشته شده است؟
بله. این نامه ارسال شده است و از او دعوت به عمل آمده است. من فکر میکنم نمایندگان جریانهای ارزشی، پیرامون موضوع حضور آیتالله رئیسی با هم صحبت کنند. اگر به اتفاق نظر برسند و ظرفیتها همافزایی شود کارهای بسیاری میتوان انجام داد. در عین حال چون تا به حال اعلام آمادگی صورت نگرفته، احتمال ضعیفی وجود دارد که او در انتخابات حضور پیدا نکند.
*فضای انتخابات و میزان مشارکت مردم راچگونه ارزیابی میکنید؟ و این احتمال میرود که باز شاهد شکل گیری فضای دوقطبی باشیم؟
مشارکت وقتی شکل میگیرد که بخشی از ناراحتیها و عصبانیتهای مردم که دلیل اساسی مشارکت کم آنها در انتخابات مجلس بوده را برطرف کنیم. ما باید علتها و ریشهها را ببینیم؛ عملکرد این دولت در ۸ سال گذشته، ریشه اصلی این نارضایتیها است. کسانی که در کمپین تبلیغاتی خود در انتخابات سال ۹۲ دلار سه هزار تومانی را مورد هجمه قرار دادند، دلار سی هزار تومانی به مردم تحویل دادند.
مردم خیلی ساده و به زبان عامیانه میپرسند که چگونه در کشور، مدیریتی میتواند پنج کشتی مملو از بنزین را از سه اقیانوس عبور دهد، از کنار تهدید ناوهای آمریکایی بگذراند، به ونزوئلا برساند، پول این پنج کشتی بنزین را در قالب طلا تحویل بگیرد و به سلامت به ایران برساند؛ این یک مدیریت است.
یک مدیریت دیگر که منبعث از دولت است، نمیتواند مرغ را از کشتارگاه به دست مشتری برساند! این وضعیت ما است، مردم صبح با یک قیمت مواجه هستند، ظهر با یک قیمت، و شب با قیمت دیگر!
بنابراین مسئله اول، عصبانیت و ناراحتی مردم است، مردم گمان میکنند مسئولان آنها را فراموش کردهاند و به فکرشان نیستند. در رأس این مسئولان، دولتیها قرار دارند، چون امور اجرایی و درصد بالایی از کشورداری، بر عهده رئیسجمهور و دولت است.
آقای رئیسجمهور ما، یک سال و خوردهای است که از داخل یک اتاق، ریاست میکند. مگر خون او از خون رؤسای دیگر رنگینتر است که حاضر نمیشود سری به شهر، استانها و مردم بزند. رئیسجمهور حاضر نشد در جلسه ارائه لایحه بودجه در مجلس شرکت کند. چنین کشور داری و ریاست کردنی، حرکت بر بال خیال و رویاها است.
بنابراین حداقل کاری که میتوان کرد این است که دولت از مردم به خاطر این صدماتی که در این ۸ سال متحمل شدهاند عذرخواهی کند. مردم برای این انقلاب و میراث امام (ره) ایستادگی کردند، از شکم خود زدند، فرزندان خود را برای دفاع دادهاند؛ این مردم عصبانی هستند. رسانهها باید این موارد را بیان کنند و دولت هم باید عذرخواهی کند.
*به هر حال ما در انتخابات گذشته، شاهد بودیم که برخی عزم خود را برای شکل گیری فضای دو قطبی جزم کرده بودند، سوال اینجاست این راهبرد در انتخابات پیش رو تکرار میشود و میتواند دوباره پاسخ دهد؟
دوگانهسازی موضوعات کشور با هدف دوقطبی کردن، شیوه شناخته شدهای است. نوعاً هم اصلاحطلبان سعی میکنند در انتخابات از این سازوکار استفاده کنند. توصیه ما به آنها این است که اگر میخواهید دوگانه ایجاد کنید، دوگانههای واقعی تعریف کنید. حتماً یک سو از دوگانه واقعی، ناکارآمدی است. حتماً یک طرف از این دوگانه دل بستن به بیرون مرزها برای حل مشکلات داخل است.
دوگانه این است، که اصلاحطلبان میخواهند مطالبی را مطرح کنند و در فضای جنگ روانی بهره خاص خود را ببرند. در انتخابات سال ۹۶ به آقای روحانی گزارش دادند که طبق نظرسنجیها شما رأی نمیآورید؛ گفت: «در ۱۰ روز باقی مانده درستش میکنم». در ۱۰ روز باقی مانده او لوله فاضلاب را گرفت و بر سر تا پای جمهوری اسلامی ریخت. خطابش بر کاندیدای رقیب این بود که شما جز کشتن، زندانی کردن، شکنجه کردن چیزی نمیدانید.
آقای روحانی! در کدام اشکال امنیتی که در کشور پیش آمد جنابعالی به عنوان رئیس کمیسیون دفاع در مجلس شورای اسلامی و دبیر شورای عالی امنیت ملی نامه نوشتید و توضیح خواستید؟ این حرف، تکرار حرف ضد انقلاب در خارج کشور علیه آرمانهای این ملت است و الان هم این موضوع ادامه دارد.
*در این دوره از انتخابات موجی از سوی اطلاح طلبان برای کاندیداتوری رئیس دستگاه دیپلماسی در انتخابات شکل گرفت، «ظریف» را رقیب قوی برای جریان متبوع خود میدانید
بر اساس اطلاعاتی که دارم، آقای ظریف نخواهد آمد.
*نحوه حضور و نقش آفرینی جریان رقیب یعنی اصلاح طلبان را چگونه میبینید، چرا خواهان کاندیداتوری «ظریف» هستند؟
کاری که اصلاحطلبان میکنند به نوعی استفاده ابزاری از ظریف است و هدفشان این است که کاندیدای مورد نظر خود را در فرصت مناسب مطرح کنند. اصلاحطلبان با کارنامهای که خودشان به عنوان بدترین کارنامه از آن نام میبرند، میدانند که حکمرانی، کشورداری و مدیریتشان قابل دفاع نیست؛ در عین حال این را هم میدانند که اگر در این ایستگاه متوقف شوند، نسل اول اصلاحطلبی که در نقطه اوج برخورد با جمهوری اسلامی رسیده، تمام خواهد شد و نسل جدید اصلاحات، گستاخی آنها را برای حمله به ارکان و ارزشهای نظام و صدور راهکارهای مبتنی بر وادادگی و سرسپردگی را نخواهد داشت.
فکر میکنم این انتخابات برای اصلاحات بحث حیات و ممات است از این رو تمام تلاش خود را خواهند کرد تا موفق شوند!.